هي تو....
با خدا شده ام
روزه مي گيرم
نماز مي خوانم
دخيل مي بندم به هر امامزاده ي پرت و دور
شايد که بيايي ...!



دستهايم به آرزوهايم نرسيد،آنها بسيار دورند...
اما درخت سبز صبرم مي گويد:
اميدي هست...
دعايي هست...
خدايي هست...



براي تو مينويسم ..
از عمق احساسم مينويسم ..
تا شايد بداني که طپش قلبم در سينه ..
به خاطر توست .



روزي ميــرسَد.
بـــي هيــــچ خَبـــَـــري.
بــا کولـــــه بــــآر تَنهـــاييـَم.
دَـر جـــاده هــاي بـي انتهــــاي ايـن دنيــاي عَجيـــــب.
راه خــــواهم افتـــــاد.
مَـــن کـــه غَريبـــــم.
چـــه فَــــرقي دارد کجـــــاي ايـــن دنيــــــا بـاشــــم.
همــه جــــاي جهــــان تنهـــــايي بــــا مَـــن است ..

به رازهايم حسادت ميکنم..
که چقدر ساده..
باتو محرم شدند..!



قـهوه دم مي كنم
نصـف قاشق سيانور به فنجانت مي ريزم !
لبخند كه مي زني مي گويم : قـهوه ات سرد شده بگذار عوضش كنم !
اين كار هر شب من است
و من چند سال است كه مي خواهم بكشمت !
ولي لبخندت !
لبخندت !
لعنت !



ديرزماني است که سکوت کرده اي!
عاشق اين طوفان بعداز آرامشم
چيزي بنويس!
حرفي بزن!
اين بار تونپرس،
تو بگو چه خبر؟



دقت كردي؟
هيچكس به سكوت آدم نميرسد!
همه منتظرند به فرياد آدم برسند ... !!!



مــن
به عکس ِتــو دست ميکشم ..
تـــو
بـه عـکس ِ من
دست ميکشي از مــن !!!



گاهي شهري را
آرام دلي را
رابطه اي را...
گاهي همه چيز را...
به هم مي ريزند
اين "غريبه " هاي لعنتي..



صدايشان که ميزني،
گلويت را گاز ميگيرند.
و آنقدر جمع ميشوند در گلويت
تا نفست را بند آورند،
يا خفه ات مي کنند
يا اشکت را در مي آورند!!!!
واژه ها وحشي اند...



بي حس شده ام از درد !
از بغــض !
فقط گاهـي ،
خـط ِ اشکي ...
ميسـوزانـد صـورتـم را !!



تنهايــــي را ترجيـــح ميدهـــم به تن هايـــي كه روحشــان با ديگـــريست ...



لحــظه ي رفــتـن
ســكـوتـم عـــلامت رضـا نـبـود
مــي خـــواسـتـــم مثـــل هـمـيشـه
روي حــرفت حــرفي نيــاورم ..



تـــو برمي گردي
و زندگي را از جايي که پاره شده
دوباره به هم مي دوزيم.
در صندوقِ خاطره ها هنوز
نخ براي بخيه زدن هستـــــــــ...!



من مانده ام طنين صدايت
آرام باش و احساس گناه مکن
تو بهترين ها را به من هديه داده اي
زيرا فروغ ميگويد:
" تنها صدا است که ميماند "



فــرقي نمـي کند که
شعــر هايم را روي کاغد بنويسم
يا روي ماسه هاي دريــا
يا حتــي روي شيشه ي بخــار گرفته ي پنجـره !
ايــن شکوه حضور توست که به نوشته هايــم ،
اعتبــار مي بخشــد !!!



همه ما زخم هايي داريم
روي بازو يا ساق پا
زخم هايي قديمي که داستان دارند
که مي شود با آن ها ما را شناسايي کرد
زخم هايي بر پيشاني يا بر قلب هايمان
زخم هايي که برايشان حتي دنبال "مرهم" هم نمي گرديم



روزهاي بي تو بودن پــــــــــــــــــــــــــــر...
فکر بي تو بودن پـــــــــــــــــــــــــر...
دوست داشتن کسي جز تو پـــــــــــــــــــــر...
عشق کسي جز تو ،توي سرم پـــــــــــــــــر...
گل من فقط تو نپـــــــــــــــــــر...



تقصير برگها نيست.
آدمها همينند!
نفس ميدهي له ات ميکنند...!



بخند
اين درخواست اجباريه!!!
بايد بخندي
حتي کوتاه...
اميدوارم هميشه لبخند مهمونه لباي زيبات باشه...



حوصـــله خوانــدن ندارم
حوصـــله نوشتــن هم ندارم
اين همـــه دلتنـــگي ديگر نه با خــواندن کم مي شود ، نه نوشـــتن.
دلـــم لمـــس آغوشت را مي خـــواهد
فقــــط همــــين



تا دوباره ديدنت...
اين رختخواب را "وارونه" خواهم خوابيد!
...
"خيانت" است به تو!
سر بر کنار "خيالت" گذاشتن!



تقصيـــــر تو نيست حتمــــا اشتبـاه از طرف متصدي ارزو بوده
کـه تو نصيب ديگـري شدي



مــهـم نيــســت که او مــال تــو بــاشــَد
مــهــِم اين اســــتــ که فـــَقــَط بــــاشـَـد
زِنـــــدگــي کــُنـد ، عـِــشـــق بــورزد ؛
لــِذَت بـبــرَد و نــَــــفــَس بـــکــــــــشــَد



گاهي در زندگي
آدم بايد تــاوان بده
تــاوان يه اتفاق ، يه تصميم ، يه ترديد
شايد اين تــاوان به وسعت تمام طول زندگي باشه !!



بار اول با معذرت خواهي بار دوم با گريه بار سوم با ريختن غرورت نگهش ميداري !
ولي بار چهارم...
... ديگه نه ميشه و نه بايد کاري بکني!
چون حتي اگه بمونه باز موقتيه !
يعني کسي که دلش با تو نباشه و بخواد بره ، ميره!
بفهــــــــــم !
پس فقط برو کنار و بهش بگو : خـــــــداحــافظ .
بيشترش ديگه نمي‌ارزه
باور کن ...